Na het visdiner, 4x dorade, vertrekken we goed gevuld na te zijn getipt door onze nieuwe Engelse vriend met gat naast zijn neus. Op slentersnelheid door het dorp worden we naar binnen gesleurd bij het restaurant waar we de dag ervoor hadden gegeten. Het menu bestond uit teveel shots ouzo en andere Griekse jenever extracten. De Griekse eigenaar deed ook mee net als zijn Engelse vriend uit de bediening en diens Finse vrouw. De gezelligheid neemt per minuut toe, de benen worden evenredig slechter. Na teveel shots verlaten we de zaak, en nee we mochten echt niet betalen. Nog een afzakkertje bij de Prestige waar we per ongeluk weglopen zonder betalen en tot slot nog een soort rockcafe waar de serveerster van de Prestige ons uiteindelijk ook vindt, echt helemaal niet boos is en alsnog onze rekening int.
Na een ochtend fietsen zonder regen komt de verwachting toch uit. Maar gelukkig niet continu plensen, slechts wat bescheiden buitjes. Goed weer om op souvenirjacht te gaan. Dat lukt weliswaar niet helemaal maar we ontmoeten een gezellige Engelsman die ademt door een gat in zijn neus plus zijn vrouw. En we treffen voor het eerst de dorpsalcoholist. Een te dikke man in korte broek en veel te kort shirt die zijn koffiekopje steeds bijvult met een eigen fles sterke drank. We horen al snel dat hij hier vorig jaar ook op vakantie was. Hoe later de dag, hoe minder tenten hij binnen mag. Uiteindelijk treffen we op een nog te volgen bonte avond slapend op 2 stoelen van een terras. Foto volgt nog...
De maandag breekt mooi op tijd aan. De weers app geeft rond 15u regen aan. Dus we gaan iets na 10 uur weg voor een route langs wat stranden. Na een tijd rijden tussen de talrijke olijfboomgaarden blijkt het echter een andere route te zijn. Het is deel 2 van de tocht van gisteren. Eigenzinnige gps. Nu ja prachtige route, bijna volledig off road. Soms is het pukken en soms afstappen vanwege alle netten tbv de olijfoogst. Even ontstaat er lichte paniek, vlak na een heel stijl stuk kunnen we niet links zoals de gps wil. Rechts kan wel de oude Griekse boer die in de buurt is maakt wat omtrekkende beweging. Bij een kant roept ie stop en kruist de armen de andere kant klinkt oa Parga uit zijn mond. Dat doen we dus maar. En het lukt ook, terug op de gps route. Bij een oude watermolen drinken we nog wat en uiteindelijk komen we weer in de buurt van het kasteel van zondag. Naar beneden kiezen we de alternatieve afdaling. Erg stijl, zand en grind en....waarschijlijk doodlopend. Een pad was dat ieder geval, de andere opties proberen we maar niet. Terug richting kasteel, nu dezelfde steile weg omhoog. Vanaf daar is het slechts een paar minuutjes dalen.
Met dank aan de routeplanning van Jeroen en de gps van Henkie werd op dag 1 een prachtige route gereden. Een kleine impressie...
Na aankomst in het appartement gaan we Parga in en eens zien of het echt zo leuk is als iedereen zegt...
Ik ben de wekker net voor. Het is 2.55 uur. Snel douchen en broodje meepakken en naar buiten. De taxi rijdt, na wat omwegen, voor en 20 minuutjes later staan we al voor de douane. Na een wat vroeg ontbijt vertrekt het niet geheel gevulde vliegtuig richting Parga. Christie wacht ons op met taxi en 40 minuten later rijden we Parga binnen.
